Sportgeneeskunde
Sporten is gezond, ook voor personen met de ziekte van Parkinson
Sporter Blog Sportgeneeskunde Gezond Sporten Gezond Sporten SportmedischDe positieve effecten van sporten en bewegen zijn meer en meer bekend. Naast fysieke effecten (op kracht, uithouding,…), worden ook andere gezondheidsvoordelen onder onze aandacht gebracht (o.m. voor hart en bloedvaten, spijsverteringsstelsel, botten, aandacht, stress, stemming, …). Gelden deze voordelen ook voor personen met de ziekte van Parkinson?
Met welke symptomen krijgen personen met de ziekte van Parkinson te maken?
Personen met de ziekte van Parkinson kampen vaak met traagheid, soms ook met stijfheid, een minder opgerichte houding of tremor. Ook niet motorische symptomen - zoals bv. verstoorde reukzin, slaapstoornissen, obstipatie, urges, vermoeidheid, stemmingsstoornissen, … - kunnen het dagelijks functioneren verstoren. Deze symptomen kunnen sterk verschillend zijn van persoon tot persoon en nemen doorgaans heel geleidelijk toe met de tijd.
Hoe evolueren de symptomen?
In het begin van de aandoening, de zogenaamde “vroege stadia” lukken de dagelijkse activiteiten wel, al verlopen ze vaak wat trager of onhandiger. Er wordt spontaan minder initiatief ondernomen tot activiteiten en bewegen, waardoor de conditie achteruit kan gaan. Na een tijd (doorgaans verschillende jaren) kunnen geleidelijk aan moeilijkheden ontstaan met bv. het opstaan uit een zetel of stoel, draaien in bed, stappen. Het plannen en multitasken verloopt dan vaak wat moeilijker, Stappen worden kleiner en sommige personen ervaren dat ze hun voeten soms moeilijker in beweging krijgen bij het starten of draaien. Ook wordt het moeilijker om de houding goed rechtop te houden. Dit kan, samen met vertraagde evenwichtsreacties, leiden tot verminderd evenwicht en vallen. De medicatie raakt sneller uitgewerkt, waardoor aanpassingen meer regelmatig nodig zijn. In de “middenstadia” kan door de toenemende moeilijkheden met bewegen en evenwicht afhankelijkheid ontstaan van hulpmiddelen en van personen.
Welke factoren beïnvloeden de symptomen?
Medicatie helpt om de symptomen te verminderen, stress heeft vaak een omgekeerd effect en doet symptomen toenemen. Naast medicatie beïnvloedt sport en bewegen de symptomen gunstig. Zo verminderen traagheid en stijfheid bv. wanneer mensen met de ziekte van Parkinson matig tot intensief bewegen. Ook worden hierdoor alledaagse activiteiten zoals bv. rechtstaan uit een zetel of lage stoel, omrollen in bed, stappen, het evenwicht bewaren, zich kleden, vlees snijden en/of schrijven verbeterd. Voldoende lang en intensief bewegen draagt bovendien bij tot een betere nachtrust, minder stress, een betere stemming en levenskwaliteit. Bij dit laatste spelen mogelijks ook de toegenomen sociale contacten een rol. Een groep personen met de ziekte van Parkinson die een volgehouden trainingsprogramma van 6 maanden volgde had na afloop van die periode minder medicatie nodig, vergeleken met een controlegroep.
Zijn er enkel voordelen aan het sporten bij deze doelgroep?
Sport en beweging hebben dus een positieve invloed op de symptomen van de ziekte van Parkinson, en lijken de progressie van de ziekte daarenboven zelfs te vertragen, voor dit laatste is nog wel geen hard bewijs voorhanden. Heeft sporten dan enkel voordelen, of zijn er ook nadelen en risico’s aan verbonden voor personen met de ziekte van Parkinson? Bij afwijkingen of schommelingen in de bloeddruk (t.g.v. de ziekte van Parkinson of t.g.v. de medicatie) kan sporten en bewegen risico’s inhouden. Tijdens het sporten zelf verhoogt het risico om te vallen wel, zeker als het wat uitdagend wordt. Anderzijds zorgen de voordelen van training er wel voor dat het valrisico buiten de sportsessies (wat toch het grootste deel van de tijd is) verlaagt.
Artsen, kinesitherapeuten en andere zorgverleners zien sport en beweging om bovenstaande redenen meer en meer als een “aanvullende therapie”. Reden te over dus om mensen met de ziekte van Parkinson aan te zetten tot bewegen en sporten.
Natuurlijk spreekt sport en beweging ook personen met de ziekte van Parkinson aan, zeker als het in groep gebeurt, en leuk is. Trainen in groep biedt kansen op sociaal contact en het ervaren van verbinding, iets wat we allemaal nodig hebben en des te meer wanneer de communicatie bemoeilijkt wordt of er minder aandacht beschikbaar is voor sociale interactie.
Tips & tricks voor trainers of coaches van personen met de ziekte van Parkinson
Als trainer of coach van personen met de ziekte van Parkinson heb je een grote impact op het verloop en het effect van een sportsessie. Zo heeft een persoon met de ziekte van Parkinson zo mogelijk nóg meer baat van het fungevoel én het gevoel van veiligheid in de groep. De sporter uitdagen met intensieve bewegingsactiviteiten kan zeker, een te complexe opdracht kan de bewegingskwaliteit en het –plezier echter in de weg staan. Goede demonstraties met grote bewegingen en duidelijke instructies en het gebruiken van cues (zoals luidop tellen of muziek) zijn dan héél ondersteunend. Aangezien alles extra aandacht vraagt van de sporter met Parkinson bieden korte pauzes de sporter de mogelijkheid om de focus even los kan laten. Daarna lukt het sporten vaak opnieuw beter.
De beleving van de sporter met Parkinson is niet altijd even makkelijk van het gezicht af te lezen. De afgenomen en vertraagde motoriek uit zich immers ook in het gelaat (het “maskergelaat”). De vraag hoe de sporter de sessie ervaart kan dan ook écht helpen. Vaak zal je opgelucht zijn te horen hoezeer de sporter aan het genieten is, wat voor u als trainer natuurlijk motiverend is. Een duidelijke en korte instructie en voldoende tijd om de sporter te beluisteren maken een goede communicatie mogelijk. Durf gerust aangeven dat je niet begrepen hebt wat gezegd werd, en vragen om het nog eens luider te herhalen. Mét aandacht lukt dat vaak.
Ook buiten het sporten komt er veel op de sporter af: plannen van medicatie, maaltijd, inpakken sportmateriaal, vervoer, tijdstip van klaarmaken en vertrek, … Een goede oefening voor de executieve functies dus? Zeker! Toch kan dit de stress ook enorm de hoogte injagen. In dat geval is het misschien beter om uit te kijken naar een (individueel) bewegingsmoment op maat, bv. met een buddy of bij een kinesitherapeut (bij voorkeur gespecialiseerd in neurologische revalidatie).
Welke sportactiviteiten zijn wanneer meest geschikt?
Wanneer de sporter nog geen (grote) moeilijkheden ervaart met de functionaliteit of met het evenwicht, zijn zowat alle leuke sporten waarbij de fitheid wordt geoefend goed. Laat dat dansen, Tai Chi, boksen, aquatraining, Nordic walking, zwemmen, fitness, fietsen, joggen, padellen, klimmen, Nordic walking … of pingpong dus maar komen! Sporten waarbij grote en snelle bewegingen worden uitgevoerd helpen om het spontaan trager en kleiner worden van bewegingen tegen te gaan en hebben dan ook een extra troef in handen.
Wanneer de sporter meer symptomen heeft en zich verder in het ziekteproces bevindt, wordt het behouden van evenwicht, net als het stappen en het verdelen van aandacht over meerdere taken moeilijker. Ook voor deze sporters zijn nog groepsactiviteiten mogelijk, de focus ligt dan op bewegingen aan een rustiger of meer gecontroleerd tempo zoals bv. Tai Chi, (zit) dans, yoga, wandelen, tafeltennis. Aanwezigheid van partners en/of begeleiders helpt om deze activiteiten goed en veilig te laten verlopen.
Meer info?
De Vlaamse Parkinson Liga vzw., Parkili vzw. en G-sport Vlaanderen bieden al verschillende bewegingsactiviteiten aan, o.m. Parki-swim, Parki-dans en Parki-boks. In de toekomst zal het aanbod vermoedelijk (hopelijk) verder toenemen!
Wat denk je nu, na het lezen van deze blog? Overweeg je om personen met de ziekte van Parkinson te laten aansluiten bij uw sportactiviteit? Super! Bekijk eventueel ook eens het online seminarie van Sportieq, en ontdek tips & trics waarmee je vlot van start kan gaan. Inschrijven hiervoor kan via de link. Samen kunnen we meer! |
Succes, en vooral: veel plezier!!