Sportkinesitherapeut Fabienne Van De Steene behoort tot de medische staf van onze Red Flames. Na de verloren kwalificatiewedstrijd tegen Portugal kwam er helaas een einde aan de WK-droom van onze Belgische voetbalvrouwen. Fabienne vertelt onder meer over deze teleurstelling en over het WK dat zondag 20 augustus beëindigd werd.
Ik schrijf 2 juli 2023: de Red Flames spelen een oefeninterland tegen de Oranje Leeuwinnen. Voor de dames van Nederland een uitzwaaimatch voor ze naar het WK vertrekken, voor de Red Flames een afsluiten van een seizoen zonder WK.
Prijzen pakken en deelnemen aan een groot tornooi is het ultieme doel van elke topsporter: EK, WK, OS. Hiervoor train je elke dag opnieuw.
Wat doet dit met een atleet als je geen deelname hebt. Ik vraag het aan enkele van onze Flames. Janice Cayman: “Het was een mentaal zware tik (misschien wel de zwaarste van mijn carrière) toen we de wedstrijd tegen Portugal verloren en we zo het WK van ons zagen wegglippen. Om nu het WK te volgen, wetende dat we er zo dichtbij waren, is toch wel pijnlijk. Dit maakt jammer genoeg ook deel uit van het leven van een topsporter. Het wordt dan ook een kwestie van hoe je op zo een ontgoocheling reageert. Mij triggert het persoonlijk om er volgende keer wel zeker bij te zijn, want dit gevoel wil ik niet opnieuw meemaken.”
Kassandra Missipo: “In begin was het confronterend om naar het WK te kijken. Zeker als je het niveau ziet van bepaalde teams, prikt het. Het is zoals niet kunnen deelnemen aan een groot tornooi door een blessure. Maar eigenlijk nog een naarder gevoel omdat we het in ons uw eigen handen hadden. Het is niet van ons afgepakt, we hebben het zelf verkwist. Je komt jezelf tegen en stelt jezelf de vraag: heb ik er alles aan gedaan? Op een moment draai je de klik om en is het weer tijd om te werken aan je volgende doelen. Het is soms goed om te weten wat je mist om de volgende keer er alles aan te doen om er bij te zijn. Ik ben nu mentaal sterker voor als ik ooit op een WK zal staan en ik zal er alles aan te doen om niet alleen te schitteren met mijn team maar om het ook te winnen."
Op 20 juli is de eerste wedstrijd van start gegaan, ook ik was aan het balen bij het zien van die wedstrijd. Noorwegen opende tegen Nieuw-Zeeland. Noorwegen, een ploeg waar we zelf al vaak tegen gespeeld hebben. Als medisch staflid werk je in de eerste plaats om de atleet zo gezond en fit mogelijk te krijgen zodat die atleet in staat is om topprestaties neer te zetten. Bij die topprestaties horen ook deelnames aan een groot tornooi bij.
Werken op zo’n tornooi zorgt toch voor een extra dimentie van je job: de beleving, de aandacht, de stress, de druk, de ontlading, het weer opladen voor een volgende wedstrijd. Dus ja, ook ik zit met een kater door niet op het WK aanwezig te zijn.
Als u het wat gevolgd heeft, dan doen onze Europese landen het goed op dat WK. Bij het schrijven van deze blog spelen Spanje, Zweden, Nederland, en Engeland al zeker kwartfinales. Daar kunnen Denemarken en Frankrijk nog aan toegevoegd worden (match op 8/9).
Ondertussen zijn er in de media bijzondere vragen opgedoken rond dit WK: is het ok dat er in het voetbal geen verschil is in de uitvoering tussen mannen en vrouwenvoetbal: afmetingen van het veld, grootte van de doelen, zwaarte van de bal. Innovatie is niet meer weg te denken uit de topsport. Zo zult u misschien de halsband bij sommige speelsters opgemerkt hebben. Deze halsband oefent druk uit op de halsspieren waardoor de impact van een kopduel lager zou zijn. Volgens sportarts Elke Van den Steen, één van de artsen van de Red Flames, is er nog geen bewijs dat deze Q-Collar hersenschuddingen voorkomt. Onderzoek naar de schadelijke gevolgen van koppen zijn vooral onderzocht bij een mannelijke populatie, mag men dit zomaar doortrekken naar een vrouwelijke populatie? Dit geldt trouwens over veel blessures binnen het voetbal. Er zijn nu eenmaal veel meer mannen die deze sport beoefenen waardoor onderzoek doen handiger is op een grote populatie. Fifa houdt de statistieken goed bij dus ik ben heel benieuwd welke letsels het WK zullen overschaduwen: Kunnen we de blog van de hamstringblessure van Romelu Lukaku door dr. Sas doortrekken naar een vrouwelijke populatie? |
Op 20 augustus wordt de finale gespeeld in Sydney. Ik hoop van harte dat een Europees land de titel binnen haalt en dat wij met de Red Flames in september onze NationsLeague-campagne goed starten tegen WK-ganger Nederland zodat we op het volgende groot tornooi nl EK 2025 kunnen laten zien hoe goed we zijn. En hopelijk hebben wij tegen dan meer inzicht in de atleet die op ons tafel ligt omdat er wezenlijk onderzoek bij de vrouwelijke voetbalster is gebeurd en we niet alle data uit het mannen voetbal moeten halen.